Hoewel dysthymie.nl informeert over chronische depressie, wilde Cans Communicatie geen deprimerende website. Een verzorgd logo met een nette site in een kleurstelling met een blauw als dominante kleur, dat was de wens. Geen sombere zaken, het onderwerp is al zwaar genoeg.
WordPress website dysthymie.nl
Veelzijdige kleurstelling
Die kleurstelling is de stille kracht van dit webdesign. De basiskleur blauw van het logo heeft een groot aantal varianten gekregen. Deze ondersteunen het opvallende rood én de kleuren van de stockfoto’s.
Cans heeft ervaring met opmaak en fotogebruik, en heeft een duidelijke mening over stockbeeld. De ruime investering die ze heeft gedaan, is terug te zien in de kwaliteit van de beelden die we samen hebben uitgekozen.
Fleur en Martin wilden iets anders en opvallends voor het geboortekaartje van hun eerste kind. Iets dat uniek en persoonlijk was. Een verwijzing naar hun bridgeclub Dombo moest er zeker in. Daar hadden ze elkaar toch ontmoet. Eigenlijk was Lotte een kleine Dombo!
Variëren op een logo
Bakabaka ontwierp eerder het Dombo logo, gebaseerd op een freeware afbeelding van een olifantje. Die olifant kwam al heel gauw terug in de ontwerpen voor het geboortekaartje. Een kleine versie voorop, en de trotse ouders binnenin.
Om alles nog bijzonderder te maken, waagden we het om als basiskleur een diepe zwart te kiezen. Met de felroze accenten levert dat een strak, sjiek beeld op.
Geboorekaartje met spotvernis
Dat sjieke wordt nog versterkt door de ‘spotvernis’ op het kaartje. Het matzwarte kaartje is op sommige plekken nabehandeld met een glimmende vernis. Onder de juiste lichtinval is dat contrast behoorlijk groot.
Afkes promotieonderzoek was breed. Erg breed. De rode draad was duidelijk zichtbaar. Maar dat ze van alles had gedaan, leed geen twijfel. Afke wilde dit graag terug laten komen in het ontwerp van de omslag van haar proefschrift.
Blauwen en paarsen
Bakabaka benadrukte die veelzijdigheid door verschillende afbeeldingen uit het onderzoek te combineren tot één compositie. Afbeeldingen die Afke zelf aanleverde, zette ik om in de gewenste blauwen en paarsen.
Heleen houdt van tekenen en schilderen. Dus toen ze zwanger werd, wist ze al snel dat ze haar eigen werk terug wilde zien in het geboortekaartje. Natuurlijk kon dat.
het kaartje zoals het uit de enveloppe komt
geboortekaartje voor Charlotte Ligtelijn
Originele vouwvorm
Op basis van Heleens ruwe schets met kleurpotlood gingen we samen aan het brainstormen. Het is goed mogelijk om een schets van iemand anders om te zetten in een illustratie. Zelfs zonder daarbij de originele stijl te verliezen.
Maar we wilden ook iets origineels met de vouwvorm. Uiteindelijk werd het kaartje zig-zag gevouwen. We pasten de illustratie hierop aan, zodat deze doorloopt als het kaartje open is, maar ook als het is dichtgevouwen.
Op het dichte kaartje landt Charlotte direct bij haar ouders en huisdieren. Vouw je het kaartje open, dan heeft ze nog een fijne parachutesprong te gaan.
‘Art rock’ en ‘psychedelic folk’, noemen ze het zelf. Ik vond het gewoon lekker klinken. Pole Shift Survival Group bracht een album uit onder de naam ‘About the Sun & How the Seasons Change‘. Ja, een klassiek CD-album, als in muziek op een fysiek rond schijfje. Ouderwets, ik weet het! Rempe, Marnix, Kathy en Maurice vroegen mij om het artwork te maken voor hun CD.
De thema’s van het album zijn sterk: herhaling, oneindigheid, maar ook groei. Hoe maak je dat visueel in een illustratie?
Frontman Rempe vertelde hoe hij was gefascineerd door oneindige figuren als cirkels, de band van Möbius en de fles van Klein. Toeval wilde dat Lynn van Big Vissie naast me zat. Zij was ideeën aan het verzamelen voor de clip van het openingsnummer. En ze droeg een broek met een paisley-achtig motief, met steeds groter wordende figuren. Als in een fractal.
Hebbes.
Fractals: visuele herhaling
Een herhalend patroon, dat oneindig doorgaat en groeit: in de wiskunde noemen we dat een fractal. Misschien heb je ze wel eens gezien: ingewikkelde, kleurige patronen die zichzelf steeds herhalen. Voor het artwork voor de CD cover maakte ik een ‘Julia’ fractal, in alleen rood, zwart en wit. Dit geeft en psychedelisch effect dat volgens de PSSG’ers perfect paste bij de sfeer van de plaat.
Maar dit was niet alleen maar een opdracht voor een omslag van de CD. Er moest ook een boekje komen, met de teksten van elk nummer. En dat moest ook een leuk jasje krijgen.
Oftewel: meer fractals. Ik gebruikte een fractalgenerator om veel verschillende soorten fractals te maken, in allerlei kleurstellingen. Vervolgens zochten we samen de beste matches tussen de nummers en beelden. Door de excentrieke namen van sommige fractals raakte Rempe weer geïnspireerd met teksten voor nieuwe nummers. Kan ik me ergens we voorstellen, met titels als ‘strange attractor’, ‘Lyapunov’, en ‘quaternion’.
Grungy fractals
Fractals die uit een generator komen rollen, zijn meestal behoorlijk fel van kleur en heel strak en netjes. En we wilden juist een wat meer ‘geleefde’ sfeer meegeven aan het album. Daarom heb ik gebruik gemaakt van allerlei texturen en ‘grungy’ penselen, om alles een wat minder klinische uitstraling te geven.
Oneindigheid. Dat moest het uitbeelden. Een lemniscaat of, beter nog, een band van Möbius. Is daar een logo van te maken? Dat vroeg The Frostman, voorman van de Pole Shift Survival Group aan Bakabaka.
Het verhaal achter het logo
Uiteraard kon dat. Maar ik wilde wel iets meer weten. Waarom moest het oneindigheid uitbeelden? Wat vertelt de muziek van de PSSG? Daar had Frostman uitgebreide verhalen over. Veel daarvan dienden als inspiratie voor het boekje van hun eerste CD.
Het werd een driedimensionale lemniscaat, een lint waarvan de uiteinden aan elkaar zijn geplakt. In maar één kleur, zwart, om zo minimalistisch en eenvoudig mogelijk over te komen.
